Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977.
Είναι απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο οποίο ευτύχησε να έχει ως καθηγητή μουσικής, διευθυντή ορχήστρας και χοράρχη τον αείμνηστο μουσικοσυνθέτη Θεόδωρο Μιμίκο.
Έλαβε τα πρώτα του ψαλτικά ακούσματα από τον μακαριστό ιερέα παππού του, αιδεσιμολογιώτατο π. Παναγιώτη Ευαγγελόπουλο, και σε ηλικία δέκα ετών διετέλεσε ‘κανονάρχος’ και κατόπιν επί σειρά ετών ‘δομέστικος’ στο αναλόγιο του Πρωτοψάλτου Νέστορος Παπαλεξίου.
Σπούδασε βυζαντινή και ευρωπαϊκή μουσική στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, από την οποία έλαβε πτυχίο ιεροψάλτου (2009) και δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου (2011).
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε την τύχη να παρακολουθήσει μαθήματα ερμηνείας εκκλησιαστικού μέλους από σημαντικούς φορείς του εκφραστικού ψαλτικού ύφους, το οποίο διαμορφώθηκε στη Θεσσαλονίκη κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.
Ιδιαίτερα ωφέλιμη για τη διαμόρφωση της ψαλτικής του προσωπικότητας υπήρξε η μαθητεία και εν γένει συναναστροφή του με τον Άρχοντα Πρωτοψάλτη της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως κ. Χαρίλαο Ταλιαδώρο.
Το 2007 χειροθετήθηκε ‘αναγνώστης’ από το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα.
Το 2013 διορίστηκε ‘λαμπαδάριος’ στον Ιερό Μητροπολίτικο Ναό Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, θέση από την οποία διακονεί μέχρι σήμερα.
Από το 2014 διατελεί πρόεδρος του ιστορικού Σωματείου Ιεροψαλτών Θεσσαλονίκης ‘Ιωάννης ο Δαμασκηνός’ (ιδρ. 1903) και από το 2017 αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος.
Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου και το θέμα της διδακτορικής του διατριβής είναι ‘Η ψαλτική ζωή στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης κατά τον 19ο και 20ο αιώνα, μέσα από ιστορικές πηγές’.
Συμμετείχε σε μουσικολογικά συνέδρια με ανακοινώσεις που αφορούν σε βασικούς τομείς της διδακτορικής του έρευνας, όπως οι πιο πρόσφατες υπό δημοσίευση με τίτλους ‘Ο πρωτοψάλτης Γεώργιος Δάφφας: συμβολή στην ψαλτική παράδοση της Θεσσαλονίκης του 20ου αιώνα’, ‘Shaping the byzantine chanting tradition of Thessaloniki: the Constantinopolitans’ impact in the first half of the 20th century’, και ‘Η εκκλησιαστική μουσική εκπαίδευση στη Θεσσαλονίκη: φορείς και μέθοδοι διδασκαλίας της ψαλτικής κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα’.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στον τομέα της ιστορικής μουσικολογίας και της εθνομουσικολογίας, με έμφαση στην προφορική ψαλτική παράδοση της Θεσσαλονίκης και τις αλληλεπιδράσεις της με άλλα είδη φωνητικής μουσικής της Βαλκανικής και της Μεσογείου.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το οποίο έλαβε πτυχίο αρχαιολογίας (2001), δεύτερο πτυχίο ιστορίας (2004), και μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην κλασική αρχαιολογία (2007) με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.
